kiedy to Fiat zdecydował się na uruchomienie produkcji polskiej odmiany Fiata 126 - nazwanego 126p (litera p oznaczała "polski"). 1972 roku powstała Fabryka Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Bielej, gdzie dnia 6 czerwca 1973r zmontowano tu pierwszego Fiata 126p z włoskich części. Pierwszy "Maluch" kosztował wtedy 69 tys. złotych, była to równowartość ówczesnych 18 średnich pensji.
22 lipca 1973 nastąpiło oficjalne uruchomienie linii produkcyjnej (do końca roku powstało 1500 samochodów)
Fiat 126 p z 1973r,
Wrzesień 1975 roku uruchomiono produkcję w zakładzie w Tychach.
W 1976 r. wprowadzono wersję z silnikiem o zwiększonej pojemności, wynoszącej 652 cm3, którą produkowano równolegle z wersją 594 cm3.
W 1977 r. "Maluszek" został zmodernizowany. Zmiany modernizacyjne dotyczyły silnika i wyposażenia. Polskim odbiorcom zaprezentowano (w połowie 1977 roku) następujące odmiany samochodu Polski FIAT 126P:
650 Standard - podstawowy model.650 Special - posiadał siedzenia z regulacją kąta pochylenia oparcia, szybę przednią z zielonym pasem przy górnej krawędzi, ogrzewana szybę tylną, stacyjkę z blokadą kierownicy i regulator pracy wycieraczek.
650 Lux - miał wzmocniony układ hamulcowy oraz nowe tarcze kół, sygnalizację niskiego poziomu płynu hamulcowego w plastykowym zbiorniku i sygnalizację zaciągniętego hamulca ręcznego, światła awaryjne, alternator zamiast prądnicy, rozkładane przednie siedzenia o zmienionym kształcie, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa, odchylane szyby tylnych okien bocznych oraz nakładki z tworzywa sztucznego na końcach zderzaka przedniego i tylnego. Pokrywa bagażnika została wyposażona we wspornik blokujący ją w położeniu otwarcia, obicia tapicerskie siedzeń wykonane z
welutyny, a rynienki dachu zabezpieczono listwami ozdobnymi.
650 Komfort - poza udogodnieniami wersji Lux, posiadał wzmocnione zderzaki z plastikowymi nakładkami, dodatkowe boczne listwy ochronne, zewnętrzne lusterko wsteczne, tapicerkę z tkaniny igłowej, nakładkę z pianki poliuretanowej na kole kierownicy, dodatkową półkę pod tablicą
rozdzielczą.
W 1978 roku wycofano z produkcji silnik o pojemności 594 cm3.
Dnia 8 czerwca 1979r. zawarto kontrakt "O sprzedaży i modernizacji samochodu 126" na 10 lat między PolMotem a FIAT-em; FSM staje się wyłącznym producentem modelu 126 dla sieci FIAT'a. Samochody z Polski były eksportowane za granicę. Auta "idące" na zachód były oczywiście najlepiej wyposażone. Przykładem eksportowym mogą być następujące modele:
Fiat 126 Personal 2/Personal 4- produkowany w latach 1976-1980, odpowiednik polskiej wersji 650K, wersja Personal 2 pozbawiona była tylnej kanapy.
Fiat 126 Bambino 650 - produkowany w latach 1980-1984, następca modelu Personal 4
FSM 650 Niki - montowany w latach 1989-1991 z przeznaczeniem na rynek Australii, poza kierownicą zamontowaną po prawej stronie, posiadał kotwiczenia do zamontowania fotelików dla dzieci, przystosowany był do wyższych temperatur powietrza, dostosowano go także do lokalnych, australijskich przepisów ekologicznych.
22 kwietnia 1980 roku z taśm montażowych zjechał milionowy "Maluch". Wprowadzono też odmiany 126 Red i 126 Brown.
W 1982 r. wprowadzono wersję 126E (economy) o zmniejszonym zużyciu paliwa. W samochodach tych montowano nowy typ gaźnika, tłumik szmerów ssania i trójkomorowy tłumik wydechu o zmniejszonych oporach przepływu. Zmiany te, pozwoliły na zmniejszenie zużycia paliwa o 7%. Kolejny etap modernizacji, miał miejsce w czerwcu 1983 roku, kiedy to wprowadzono silnik, w którym zastosowano głowicę z nową wanienkową komorą spalania o mniejszej objętości, nowy wałek rozrządu powodujący zwiększenie wzniosu zaworów i zmianę faz rozrządu, a także aparat zapłonowy ze zmienioną charakterystyką kąta wyprzedzenia zapłonu. Rezultatem wprowadzenia zmian był dalszy spadek zużycia paliwa - do 12% względem pierwotnej wersji.
W 1985 r. z taśmy montażowej zjechał 2-milionowy "Maluch".
W kwietniu 1985 r. wprowadzono model 126FL (face lifting), zmiany głównie o charakterze kosmetycznym oraz dostosowujące auto do zmieniających się przepisów homologacyjnych EWG. Główne zmiany to m. in.:
-zmiana kształtu i położenia bocznych listew-zastosowanie nowych lusterek zewnętrznych
-wygładzenie wszystkich kantów zarówno w środku jak i na zewnątrz
-osłonięcie rynienek nakładkami z tworzywa
-zmiana kształtu deski rozdzielczej, zmiana konsoli środkowej - wygospodarowano miejsce na radio, półkę i popielniczkę
-zainstalowanie z tyłu świateł cofania i przeciwmgłowego
-zwiększenie przetłoczeń w przednich błotnikach
-zastosowanie rozrusznika z wyłącznikiem elektromagnetycznym i nową dwubiegunową cewką zapłonową, co pozwoliło wyeliminować rozdzielacz zapłonu
-wprowadzono dmuchawę w układzie przewietrzania nadwozia
-zainstalowano elektryczna pompkę spryskiwacza szyby przedniej w miejscu ręcznej pompki
-wprowadzono dwubiegowe wycieraczki z przerywaczem regulującym pracę wycieraczek
Jesienią 1987 roku na salonie samochodowym we Frankfurcie zaprezentowano wersję BIS. Przedstawienie nowej wersji było spowodowane malejącym popytem na "Malucha" za granicą oraz potrzebą unowocześnienia konstrukcji. W samochodzie wprowadzono ponad 800 zmian obejmujących zarówno karoserie jak i resztę podzespołów. Warto dodać, że zmiany te w większości były zasługą Polaków. Podstawowymi zmianami było wprowadzenie silnika chłodzonego cieczą, powiększenie przestrzeni bagażowej i uczynienie auta 3-drzwiowym. Niewątpliwie ciekawostką było to, iż auto posiadało 2 bagażniki: jeden tradycyjnie z przodu, drugi zaś za tylna kanapą. Przestrzeń ta uzyskano dzięki poziomemu, a nie pionowemu układowi cylindrów. Złożenie tylnych siedzeń powiększało przestrzeń bagażowa do 500 l i umożliwiało przewóz większych przedmiotów. Z zewnątrz BIS-a wyróżniały tez kratki wlotu powietrza do chłodnicy, umieszczone pod przednią szybą. Największą modyfikacją w aucie był zupełnie nowy silnik oznaczony symbolem 126A2.000, umieszczony poziomo. Silnik o pojemności 703 cm3 osiągał moc maksymalna 25 KM (18,5 kW) przy 4600 obr./min, a maksymalny moment obrotowy wynosił 47 Nm przy 2500 obr./min. Zmieniono tarczę sprzęgła, zmniejszono przełożenie przekładni głównej. W zawieszeniu przednich i tylnych kół poprawiono charakterystykę elementów sprężystych i amortyzatorów. Samochód wyposażono w obręcze kół o średnicy 13-cali oraz opony bezdętkowe o wymiarach 135/70 SR 13. W miejsce stosowanej dotychczas ślimakowej przekładni kierowniczej wprowadzono przekładnię zębatkową z samoczynną regulacją luzu międzyzębnego. Modernizacja samochodu spowodowała wzrost jego masy do 645 kg, ale mimo to poprawiła się dynamika i zmniejszyło zużycie paliwa. Prędkość maksymalna 126 Bis wynosiła 110 km/h, a średnie zużycie paliwa 5,5 dm3/100 km, czyli o ponad 1 litr mniej niż wersji podstawowej. Niektóre z elementów BIS-a, wprowadzono później do modelu podstawowego (np. zębatkową przekładnię kierowniczą i większe koła). Tą wersje samochodu, produkowano równolegle z dwudrzwiową wersją. Wyprodukowano 190.361 Bisów, ich produkcji zaprzestano w 1991 roku .
W 1991 r. zaprezentowano "Malucha" w wersji Kabrio. Auto z płóciennym dachem był produkowane w latach 91-95 w FSM w Bielsku Białej. Wszystkie podzespoły jak i nadwozie, aż do linii okien - pozostały bez zmian. Celem ochrony podróżujących, samochód wyposażony został we wzmocnioną ramkę przedniej szyby oraz w mocny pałąk, do którego zamontowano pasy bezpieczeństwa siedzeń przednich. Dach wykonany został ze specjalnej odmiany płótna, elastycznej a zarazem odpornej na rozciąganie, nieprzemakalnej, ma wszyte foliowe okienka - tylne oraz boczne. Szyby w drzwiach pozostały te same, dach nie był trwale połączony z nadwoziem, kiedy był złożony znajdował się pod zapinanym pokrowcem. Z przodu dach zakończony został gumową uszczelką przylegającą do wiatrochronu, po bokach przymocowano plastykowe listewki uszczelniające górną krawędź szyb drzwi. Dach wydobyty z ukrycia zapina się na obramowaniu wiatrochronu za pomocą dwóch sworzni z zawleczkami, blokowanymi od wewnątrz, a następnie na kilkunastu zatrzaskach w tylnej części nadwozia i na burtach. Końcową czynnością jest napięcie dachu przy użyciu rurowego pałąka, zamocowanego zawiasowo w tylnej części samochodu. Dach przeszedł pomyślnie próby na deszczu, ale silny wiatr powodował rozszczelnienia i przedostawanie się kurzu do wnętrza. Jeździe z otwartym dachem towarzyszyły niestety zawirowania powietrza.
W maju 1992 roku FIAT wykupuje 90% akcji FSM w Tychach i Bielsku Białej.
20 lipca 1993 zostaje wyprodukowany 3 000 000 Polski Fiat 126p.
W kwietniu 1994 roku dokonano kolejnej, większej modyfikacji samochodu, produkowanego już pod szyldem Fiat Auto Poland, a nie FSM. Fiat 126EL miał zmodernizowane następujące elementy:
-zmieniono oblachowanie - złagodzono krawędzie przez likwidację przetłoczeń na bokach pojazdu
-wprowadzono nowe węższe listwy ochronne na bokach pojazdu oraz nowe kratki wlotu powietrza
-zmieniono zestaw wskaźników oraz poszycie tablicy przyrządów
-wprowadzono dźwignię zmiany biegów i kierownicę z samochodu Cinquecento
-poprawiono oświetlenie zewnętrzne poprzez zastosowanie żarówek typu H4
-ulepszono przewietrzanie wnętrza
-zlikwidowano dwuczęściowe szyby w drzwiach, wprowadzając w to miejsce jednolitą szybę
-zamontowano, pochodzące z fiata Cinquecento, lusterka z możliwością regulacji z wnętrza pojazdu
-w silniku zastosowano nowy elektroniczny układ zapłonowy Nanoplex, sterowany przez mikroprocesor według dwóch programów, zawierających różne krzywe zmian kata wyprzedzenia zapłonu dla obciążenia silnika (częściowego i pełnego). Informacje o stanie pracy jednostki napędowej dostarczały czujniki prędkości obrotowej i położenia wału korbowego oraz dwustanowy czujnik podciśnienia.
-wyposażenie układu zapłonowego w linię diagnostyczną z gniazdem do podłączenia testera
W grudniu 1996, w związku z zaostrzeniem przepisów dotyczących toksyczności spalin, wprowadzono model Fiat 126elx . W modelu tym, wprowadzono kilka modyfikacji:
-zastosowano katalizator o rdzeniu metalowym oraz nowy gaźnik-wprowadzono mechanizm odcinania dopływu paliwa do silnika w razie wypadku
-pojawił się elektrozawór, odcinający dopływ paliwa do układu biegu jałowego przy hamowaniu silnikiem (tzw. funkcja cut-off).
-zainstalowano też dźwiękową "kontrolkę" włączonego ssania.
W styczniu 1997 roku Fiatowi 126p nadano oficjalna nazwę "Maluch".
Jesienią 1998 roku wprowadzono zagłówki dla pasażerów siedzenia tylnego, w nazwie samochodu dodano słowo "town", była to ostatnia ze zmian, wprowadzonych w Maluch.
Materiał napisałem dzięki zaprzyjaźnionemu forum http://www.autogaleria.pl/
Mój ojciec miał model Bambino z 1980r. w pięknym błękitnym kolorze i z siedzeniami Inter-Groclin - wszyscy go zazdrościli :) Maluch woził nas co roku na wakacje ze Śląska za Poznań, z bagażem na dachu i przyczepką towarową plus cztery osoby i pies wewnątrz. Bardzo rzadko psuł się na trasie, no może kiedyś mieliśmy problem z hamulcami w Jarocinie, poza tym same miłe wspomnienia.
OdpowiedzUsuńBardzo fajna strona. Sam mam obecnie dwa Maluszki: starszego z 84 i eleganta z 2000. Piękne te autka są. Miło było poczytać. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń